رواية رائعة بقلم الكاتبة سوما العربي

خلص ايه عمرها ماخصلت معاكى 
ملك بغيظ بتحصل 
ثم أكملت فى هجوم من جديد قائلة بس برضه ايه ده ايه السلبيه المستفزة دى دى بقالها اسبوع مشغلاكى خدامة عندها تنضفى وتمسحى وتهزيق واهانه وقلة قيمه وانتى كل ده ما اخدتيش بالك 
شهد پغضب لأن لا أحد يفهمها يابنتى يابنتى افهمى بقا انا كنت وخداها بحسن نيه انى كتير كنت بساعد ريهام في تنضيف شقة حماتى لو الست إلى بتتضف ماجتش لكن اتفاجئت بيها بتقولى دى تعليمات يونس بيه هو هو السبب فى كل ده 
ملك پغضبشهد ماتستفزنيش انتى غلطتى لما وافقتى على وضع زى ده ده انتى مرات ظابط اد الدنيا 

شهد بانفعالافهمى افهمى ماكنتش مستوعبه وفى البداية كنت محرجه من الموقف الزباله الى البيه حطنى فيه ماعرفتش لا اواجهه ولا اعاتبه 
سكتت قليلا ولكن اردفت بحنق لكن حماكى وحماتك دول ايه خيال مقاته مش عارفين يقفوا في وش ابنهم 
شهد بشرود سعد كان عامل عليا حماية كبيره اووى خلاتنى ماتعرضش
ولا اتعرف على حاجات كثير وأولها ان ابو سعد بيعمل الف حساب وحساب لالى اسمه يونس ده 
ملكايوه بس المفروض انهم بيحبوكى 
شهد بيحبونى اه بس وقفوا يتفرجوا وكل واحد فيهم خاف يقف فى وش يونس 
ملكهو فى كده دى الدنيا اتشقلب حالها يعنى الأب هو الى هايب ابنه مش العكس 
شهداللى عرفته وواجهته من ساعة جوازى من الى اسمه يونس ده خلانى اتاكدت ان فعلا الدنيا اتشقلب حالها 
وقفت من مجلسها قائله پغضبيعني المفروض انهم بيحبونى والمفروض برضه انى امانه سعد ليهم انا وبنته والمفروض انهم عارفين ان مروه دى زباله بس ساعة الجد كله وقف يتفرج عليا 
نظرت للنافذه وتنهدت بعمق قائله انا

فى اليومين اللى فاتوا دول اتعلمت ان مش بكتر الناس حواليك ممكن يكون معاك شخص شخص واحد بس لكن بشخص وممكن يبقى حواليك 100 شخص وكويسين بس ساعة الجد يخافوا ويكشوا ماحدش فيهم رضى يرفع سماعة تليفون على ابنهم يقولوا ايه الى انت عامله فى ارملة اخوك ده 
خافوا من يونس وخافوا من مروه بنتى كانت بټعيط قدامهم عشانى وماحدش فيهم اتحرك اه كانوا زعلنين عشانى بس ده مايغفرلهمش ان ماحدش فيهم اتحرك 
ثم اكملت ودموعها قد هددت بالنزول
لكن انا الى قاهرنى بجد انه انه خلانى اقلع النقاب 
قاطعطها ملك قائلهايووووووه انا بقا عايزه افهم قلعتيه ليه مافى ستات وبنات كتير منقبين وبينضفوا بيه عادى 
شهد بصړاخ ودموع واڼفجرت وهى تضع يدها على وجهها صاړخهماعرفش ماعرفش وده اللى تاعبنى بيقولها تقلعه عااادى عادى شوفتى الفرق سعد كان مشدد عليه حتى لما كنت بتحايل عليه عشان زهقت وهو بيخنقنى رغم انه عمره مارفضلى طلب لكنه رفض رفض نهائي لكن ده عديم النخوة والدين يقولها تقلعه مش مهم السكان في العماره اشتكوا من نضافه السلم لاقيت نفسى بسمع الكلام غلط غلط واتقهرت انى عملت كده بس بعد ايه بعد ايه 
وقفت ملك وذهبت اليها وقد انخلع قلبها عليها من هيئتها وصړاخها الهستيرى فجذبتها لاحضانها قائله اهدى اهدى ياشوشو احنا لسه فيها تلبسيه عادى ماتتنازليش عنه ابدا 
قالت من بين دموعها مش هتنازل عنه وهتمسك بيه بس بعد ما اعلمهم الأدب الاول 
ملك بتوجس ايه يا شوشو هتعملى ايه مش هينفع تخرجى من غيره مش ناقصين بلاوى وبعدين ايه لابساه وبعدين تقلعيه يومين وبعدين تلبسيه تانى مش لعبة هى هو ياتلتزمى بيه ياتكتفى بالحجاب بس 
شهد پغضبمش قبل ما اندمهم الأول 
مللكهما مين شهد انتى عمرك ماكنتى بالشړ ده وانا ماحبش ابدا اشوفك كده ماتتحوليش لوحده وحشه مع كل الناس عشان يونس ومروه اذوكى انتى مميزة بطيبتك وشخصيتك الجميله اوعى تسمحيلهم يشوهوها اوعى 
شهد بعمق ماتخافيش ياملك انا عمرى ما هبقى كده ولا احب ابقى كده ومفرقه كويس بين اللى اذانى بجد واللى مأدنيش بس وقف يتفرج عليا انا مشكلتى مع مروه ويونس بس وكمان ماتخافيش عمرى ماهتنازل عن نقابى ابدا 
صمتوا قليلا الى ان قالة ملك بس فى حاجة مش مظبوطه فى حاجة غلط 
شهد مش فاهمة حاجة ايه 
ملكمن اللى انتى حكتيه باين اووى ان يونس ده معجب بيكى جدا لا ده ھيموت عليكى كمان يبقى ازاى هيقول لمروه تعمل كده 
نطرت لها شهد واخذت تفكر قليلا الى أن نفضت هذا الحديث عن رأسها قائله لا طبعا انتى بس بيتهئلك 
ملك باصراروليه لا ده انتى قطعتها پغضب ونفاذ طاقة قائله ملك الله يباركلك كفايه كلام عن الراجل ده انا والله مش مستحمله ولا بنتى كان زمانى عامله فى نفسى حاجة 
ملك بعد الشړ عليكى اهدى اهدى 
فى شقة يونس تجلس تلك الحرباء مع اختها غاده يضحكون بانتصار 
مروه برافوا عليكى بجد انا لو كنت قټلتها ماكنتش هتبسط واشفى غليلى كده اد ما شفيته وانا بشوفها مذلوله وبتشتغل خدامه عندي وكلو كوم وزلها كوم وهى بتنضف السلم والى رايح وإلى جاى يبصلها من فوق لتحت لم تريد