رواية رائعة بقلم الكاتبة ياسمين هجرس
انت في الصفحة 34 من 34 صفحات
عمتو علياء جيه وهتجيب على معاها وانا ما صدقت ان جوزها رضي يبعتها دى وحشانى قوى خليها الاجازه الجايه ابقى دخلت فى 5
عبدالله ايه رايكوا يا ولاد تفضلوا ونتفسح هنا كلنا لما عمتو وعلى يوصلوا
لين خلاص يا بابا
عمر
طيب هروح العب بقى
رنا مفيش لعب الا بعد الغدا يلا امينه حضرت السفره
وباليل فى نفس اليوم ...
رنا كانت واقفه فى المرايا بتبص على شكلها ..
رنا ايوا ايوا اتضحك عليه انت علشان كل شويه افضل احمل وجسمى يبوظ
عبدالله مين قال كده ما انت غزال اهو
رنا عبدالله
عبدالله عيونه وروحوا انتى
رنا بعد الولاده دى مفيش تانى بقى كفايه كده
عبدالله ربنا يسهل
رنا لا انت قولتلى كده المره اللى فاتت وضحكت عليه وخلتنى احمل تانى
عبدالله هههههههه خلاص المره دى نستنى شويه
عبدالله على اساس انك كده بتقنعينى يعنى انا بمۏت فيكى فى كل حالاتك
رنا يا شيخ
عبدالله والله
رنا عبدالله
عبدالله رنا
رنا انا ما بقدرش عليك اصلا
وراحوا يناموا على السرير فعبدالله من التعب نام وسابها
رنا شايف اديك نمت واديتنى ضهرك
عبدالله والله من التعب نسيت تعالى بس ما تزعليش
عبدالله عارف ومش هكررها تانى ابدا
رنا بدلع بجد
عبدالله ما انا اللى جبته لنفسي ودلعتك
رنا عبدالله بطل رخامه
عبدالله والله بعشقك وبموت فيك
رنا بدلع وانا كمان ...
وبعد شهور ......
رامز اخو رنا ومروه سافروا دبى اشتغلوا هناك فى بنك وخلفوا غير ابن مروه ولدين امير وادهم وكانوا بينزلوا كل صيف ويتجمعوا كلهم فى بيت العيله عند حسين وحنان فى القاهره
علشان يبقى مطمن عليهم بينزلوا كل كام شهر يقعدوا فى الفيلا قد ايه رنا وعلياء بيبقوا مستنين الاجازات اللى بتجمعهم دى علشان يفضلوا مع بعض يتونسوا ويضحكوا ويفتكروا ايام زمان
اوقات مشاكل بس بيقدروا يتغلبوا عليها بحبهم لبعض والتفاهم اللى كان بينهم عبدالله كان اب رائع وحنون جداا على ولاده واكتر لين اللى دايما مدلعها وعلى رنا نفسها من كتر ما كان مدلعها مكنتش بتقدر على بعده عنها ودايما كانت بترفض انه يسافر ويبعد عنها هى والولاد ربنا كرمهم ببنت اموره جداا اصر عبدالله يسميها رنا وبقى عندهم لين وعمر ورنا ولسه خناقات رنا معاه مستمره علشان ما تحملش تانى بس هو مصمم يقنعها بالرابع
تمت بحمد الله
