رواية رائعة بقلم الكاتبة ياسمين هجرس
حاسه انى بمۏت فيه .. وفجأه حسيت بصداع شديد ومثل لمح البصر مرت عليه لحظه كنت قاعده وبحرك ايدى على بطنى وانا حامل بلين وعبدالله جنبي وانا ببص عليه وببتسم وبقول بهمس دا سبب عدم خوفى منك رغم انى مش قادره اتذكر شىء بس كل اللى بحسه انك فعلا حنون وانا بحبك وبحب تكونى جنبي بحس بأمان ودفى وحنيه حسيت ساعتها انى عايزه انام وروحت فى النوم
الممرضه ضحكت وقالت مفيش داعى خليك انا هديها الدوا واخرج عالطول خلصت وخرجت بصيت فى الساعه لاقيتها 11 صباحا
عبدالله بهمس رنا .. رنا
رنا كنت مستمتعه بنومى هممم
عبدالله يلا قومى بطلى كسل كفايه نوم
عبدالله ارتبكت ومعرفتش الرد عليها ها
رنا قد ايه كنت حنون معايا علشان كده حاسه ان حياتنا كانت مليانه حب ودفى صح
عبدالله .. ساعتها اتأكدت انها فكرانى عمر واضطريت اجريها فى الكلام ايوا .. بصى انا لازم اروح اشوف الدكتور عايزنى علشان يمكن يقول انك بقيتى احسن وينفع تكملى علاجك لما نرجع بيتنا
عبدالله لا احنا هنا فى الغردقه بيتنا بعيد وبعدين انتى مش عايزه تشوفى لين
رنا طيب بس انت كده هتسيبنى لوحدى
عبدالله لا مامتك وباباكى وعلياء هيجوا دلوقتى
ويقعدوا معاكى عقبال ما ارجع
رنا پخوف لا انا هستناك لوحدى اوعى تخلى حد يدخل
عبدلله رنا علشان خاطرى دول اهلك حاولى تتأقلمى وتتكلمى معاهم دول مشتاقنلك جداا انتى عارفه انهم ساكنين فى مكان بعيد عنا وجايين مخصوص يطمنوا عليكى لما سمعوا باللى حصلك
عبدالله فى القاهرة
رنا واحنا ساكنين فين
عبدالله فى الصعيد
رنا يعنى انا واهلى من القاهره وانت من الصعيد
عبدالله ايوا
رنا اومال اتقبلنا وعرفتنى ازاى وفين احنا قرايب
عبدالله بارتباك حبيبتى كفاياكى اسئله اروح بس للدكتور واشوف هيقولى ايه وارجع احكى معاكى للصبح ماشي
رنا طيب بس ما تتأخرش وتسيبنى معاهم لوحدى
رنا لا تسلم حبيبى
عبدالله ارتجف لما قالتها تانى ابتسمت لها وخرجت
ودخلولها عمى والداتها وعلياء بعد لما عرفتهم انهم بلاش يرهقوها باللاسئله ويستنوا هى اللى تسأل لانها لسه خاېفه وروحت انا عند الدكتور اشوف حالتها وصلت لايه .......
عبدالله ها يا دكتور طمنى الاشاعات والتحاليل بتقول ايه
عبدالله طيب يعنى مش معروف مدته
الدكتور للاسف دا ملوش مده محدده ممكن اسبوع شهر سنه او اكتر على حسب استجابتها للعلاج
عبدالله طيب ازاى نتعامل معاها هى ابتدت تسأل عن حياتها وانا ساعات بخاف اتكلم فى حاجات تأثر على نفسيتها بسلب لو عرفتها
الدكتور فعلا لازم تخلوا بالكم من نفسيتها لان فى حالتها بيبقى المړيض حساس جداا بلاش اى ذكريات وحشه علشان دى هتخليها تحس بالخۏف والضياع او ممكن تسبب لها انتكاسه وسيبوها هى اللى تسأل ما تضغطوش عليها بالكلام
عبدالله معلش يا دكتور طيب ولو لاقدر الله عرفت شىء ضايقها عايز افهم بس هى الانتكاسه اللى ممكن توصلها اللى بتحكى عنها
الدكتور الانتكاسه ان ممكن يحصلها اڼهيار عصبى من الخۏف ودا بعد الشړ ممكن يؤدى للجنون
عبدالله لاحول ولا قوة الا بالله طيب تنصحنى بايه يا دكتور انا بيتهيالى ان
حالتها بقت
تسمح بالسفر
الدكتور فعلا انا هكتبلها على خروج انتوا من الصعيد صح
عبدالله ايوه يا دكتور
الدكتور تمام انا هديك اسم ورقم موبيل دكتوره نفسيه من عنكوا فى الصعيد بس من حسن حظك انها اليومين دول عندنا هنا بتابع حاله فى المستشفى تقدر تتابع معاها حالتها وهى هتقدر تدلك ازاى تتعامل معاها وتقدر تاخدها وتسافروا من بكره وتكمل علاجها فى البيت
عبدالله هى موجوده دلوقتى فى المستشفى
الدكتوره ايوا .. ثوانى اكلمها واخليك تروحلها
عبدالله . الحمد لله متشكر جداا يا دكتور ..................
الحلقة
عبدالله .. طلعت من عند الدكتور علشان اقابل الدكتوره النفسيه وانا
نفسي الاقى عندها الاجوبه اللى تخلينى اعرف اتعامل مع حالتها بعد اللى حصلها .. قابلتها ووضحتلها حالة رنا وشكل حياتنا وحياتها لما كانت متجوزه اخويا عمر الله يرحمه ..
الدكتوره زى ما فهمت من حضرتك ان كان بينكم خلافات شديده قبل الحاډث
عبدالله ايوا
الدكتوره وهى بتكتب ملاحظتها بعد ما تسافروا ان شاء الله انا لازم اشوفها واقعد معاها علشان اقدر اعرف ايه اللى بيدور بفكرها وهديك عنوان العياده الخاصه بتاعتى هناك بس مبدئيا فى حاجات ثابته زى ان من اللى فهمتوا منك انك اول شخص لجئت ليك بعد ما فاقت من الغيبوبه ودا معناه ان ه بعلقھا الباطن ومن غير ما تعرف ان انت عبدالله اطمنت ليك بسبب ان كنت اقرب شخص ليها وهى بالغيبوبه ودا طبيعى انها تتشد وتتعلق بصوت وكيان الشخص المرافق لها بالغيبوبه بس علشان نتفادى اى انتكاسات لازم تتماشي معاها فى اللى يريحاها وتبعدها عن اى وضع او شىء يضايقها او يسبب لها اى ازعاج على قد ما تقدر لحد ما تبتدى ذاكرتها ترجعلها بشكل تدريجى
عبدالله طيب يا دكتوره زى ما شرحتلك هى بتتعامل معايا وفكره انى شخص تانى
الدكتوره فى الوقت دا لازم تجاريها لانك الشخص الوحيد اللى لاقت فيه الامان ليها ووثقت فيه وبعدت كل الحواجز واتعلقت بيه لازم تسايرها بكل شىء تتصرفه او تقوله وتفهم دا لاى شخص هيعيش معاكم ويتعامل معاها محدش يغير اى شىء من تفكيرها فى الوقت الحالى سيبوها هى لما تسأل عن حاجه افتكرتها باراداتها وطبعا دا بعد ما ترجعلى باتصال تليفونى
عبدالله بحيره طيب ازاى هتكون علاقتى بيها اقصد يعنى الحياة الزوجيه بينا اقولها انها
كانت متجوزه قبلي وان لين مش بنتى انا وهى وانى متجوز وحده قبلها ولا ايه
الدكتوره لا فى الوقت الحالى صعب عليها تستوعب كل ده ودا ممكن يسبب لها انتكاسه من كتر الشعور بالخۏف والتوتر اللى هتحس بيه انت دلوقتى تحاول تخبي كل حاجه عن ماضيها لحد ما تشفى تماما وترجع صحتها زى الاول وتبتدى هى تكتشف وتتذكر اشياء وتسأل فيها زى اماكن اشخاص صور تصرف معين كانت متعوده تعمله
عبدالله متشكر قوى يا دكتوره وفى اول فرصه بعد ما نسافر هجيبها ونيجى لحضرتك فى العياده
الدكتوره فى انتظاركم ان شاء الله ولو اى شىء حصل ومعرفتش تتصرف او احتارت كلمنى عالطول
عبدالله ان شاء الله خير عن اذنك
وروحت خلصت باقى اجراءات المستشفى علشان الخروج وحجزت تذاكر الطياره ورجعت على باليل اول ما دخلت الاوضه لاقتها قاعده بعيد عنهم وهما بيحاولوا يكلموها بس هى صاده عنهم وباين التوتر على ملامحها عمى لامحنى قرب منى وقالى انها فى الاول كانت بترد عليهم على اد السؤال بس برضو خاېفه منهم وبعد شويه حست بغيابى وفضلت تسأل عليه وقطعت الكلام خالص معاهم كانت قاعده على السرير بتهز رجلها بتوتر اول ما سمعت صوتى قامت بسرعه وجت لعندى ....
رنا پخوف وزعل ليه اتأخرت عليه افتكرتك مش جاى
عبدالله بابتسامه اسف حاولت ما اتأخرش بس كنت بخلص اجراءات خروجك مش عايزانا نروح على بيتنا الا قوليلي اتغديتى
حنان اتحيلنا كتير يا عبدالله ولا رضيت تاكل ولا حتى تشرب الا لما تيجى
رنا .. ما كنتش عايزه اكل ولا اشرب ومن ساعة ما مشي وسابنى وانا حاسه بعدم راحه وقلق عايزاه يرجع باى طريقه ڠصب عنى ما استريحتش لوجودهم وقربهم ليه رغم انى حاسه بصدق احساسهم ودموعهم بالذات اللى عبدالله قالى انها تبقي امى
عبدالله بزعل كده يا رنا احنا مش قولنا ان لازم تاكلى
رنا باسلوب طفولى مكنش ليه نفس وقولت استناك
عبدالله ابتسمت على طريقة كلامها اسلوبها اسرنى اتمنيت للحظه ان يكون شعور حقيقى بينا قرصتها من خدها وقولت تيب
خرجت مع عمى وطنط وعلياء علشان اوصلهم بالعافيه اقنعتها ان اسيبها واوصلهم وحكت لهم كلام الدكتوره فى اننا ما نغصبهاش على شىء ونسيبها تفتكر لوحدها وتسأل عمى وطنط رغم قلقهم عليها بس اصروا يسافروا على القاهره بعد ما وصونى عليها كتير وطلبوا منى انى دايما اطمنهم لغاية ما تستقر حالتها ويقدروا يجوا يشوفوها وتقعد معاهم وتانى يوم سافرت انا وهى وعلياء على البلد ................
عبدالله وصلت عمى وطنط وصعب عليه حالهم جداا بس حاولت اواسيهم وانى اطلب
منهم يجوا معانا بس رفضوا ووصونى انى دايما اتواصل معاهم واطمنهم عليها ومشيوا وانا اتصلت بالبيت بوالدى ووالدتى وفهمتهم كل شىء وازاى يتعاملوا معاها لما نروح ولما سألت امى على ساره وعرفت انها لسه فى بيت اهلها حمدت ربنا انها هناك لغاية ما ارجع واتصرف فى رجوعها البيت فى وجود رنا يوم السفر كنت حاسس بتوترها وقلقها وحاولت اخفف من قلقها واطمنها
رنا .. كنت متوتره جداا انى راجعه البيت اللى كنت عايشه فيه ركبنا الطياره وبعد ما وصلنا كانت فى عربيه مستنيانى خدتنا وطلعنا على البيت
واول ما ظهر بيت كبير شاور عبدالله عليه وقالى ان ده بيتنا دخلنا شوفت راجل كبير فى السن عبدالله قالى انه ابوه ووحده جريت وعرفت انها امه بس شكلهم طيبين وبيحبونى وشويه واللى كانت معانا وعبدالله بيقول انها اخته جت ومعاها بنت صغيره فى منتهى الجمال والبرائه لاقيت البنت بتشاور عليه وجايه تجرى نحيتى
لين بفرحه ماماااا
رنا فهمت من تصرفها وعيون عبدالله اللى بتشجعنى انها بنتى اللى حكالى عنها عبدالله لين
وتقول روحتى فين وسيبتينى انا قعدت اعيط كتيرر
رنا خلاص انا جيت
لين اوعى تروحى تانى ماشي
رنا ماشى
فجأتنى وحطت راسها على صدرى وقالت بحبك يا ماما
لحظتها اضيقت قووى ازاى هى كمان مش فاكراها ورديت بحزن وانا كمان
عبدالله انتبهت انها اضيقت انها مش فاكراها طبطبت عليها وانا بطمنها ان شاء الله مع الوقت هتفتكرى كل حاجه
رنا ان شاء الله
حضروا العشا وقعدت معاهم ولين فى حضنى مش عايزه تسيبنى الصراحه كانت بنوته تجنن حبيتها جداا ومعرفش دا بسبب غريزة
الام الموجوده جوايا بالفطره ولا لانها فعلا حبوبه قوى ولذيذه حركاتها وكلامها دخلوا قلبي من اول لحظه فضلت قاعدة على حجرى واحنا بناكل فضلت اكلها وهى مبسوطه جدا وجريت بعد كده جابت كل لعبها توريهانى وكل شويه تروح تلعب وترجع بسرعه تحضن فيه زى ما تكون خاېفه انى اسيبها وامشي لغاية ما تعبت ونامت فى حضنى حاولوا الكل يخدوها منى لكنها رفضت تفارق حضنى وانا طلبت منهم يسيبوها لغاية ما عبدالله يرجع اصله بعد العشا قالى انه هيعمل مشوار ضرورى ساعتها خفت
